Մեր երկրում լայնորեն տարածված չէ սեփական հոգեբանական խնդրով մասնագետին դիմելու մշակույթը: Սակայն մարդուն ոչ միշտ է հաջողվում հաղթահարել սեփական խնդիրները: Պատահական չէ, որ ինչ-որ մեկի հետ զրուցելու, ինչ-որ մեկից աջակցություն ստանալու, անհանգստությունը, ցավը, մենության և անելանելիության զգացումը կրճատելու կարիք ենք ունենում: Այդպիսի զրուցակցի դերում հանդես են գալիս ընկերները, ծանոթները, բժիշկները,
Դեկտեմբերի 4-ին Առաքելական Սուրբ եկեղեցու Հյուսիսային Ամերիկայի Արևմտյան թեմի թեմի պատվիրակությունը՝ ի դեմս Վաշինգտոնի նահանգի Սիեթլի Ս. Հարություն եկեղեցու հոգևոր հովիվ Տեր Վազգեն քահանա Բոյաջյանի, Սան Ֆրանցիսկոյի Ս. Հովհաննես եկեղեցու հոգևոր հովիվ Տեր Մեսրոպ քահանա Աշի և թեմական խորհրդի ատենապետ տիար Վարդան Նազիրյանի, այցելեց «Արև-երեխաներ» ՀԿ-ի կենտրոն: Նշենք, որ արդեն
Վերելակի դուռը բացվում է, Տիգրանը հրավիրում է ներս, ու մինչեւ ամենավերեւի՝ 10-րդ հարկ հասնելը, ծանոթանում ենք։ Տիգրանը մեզ ուղեկցում է հյուրասենյակ, ինքը՝ շտապում ննջարան։ Մոտ 10 րոպեից դուրս է գալիս հագած-կապած, խիստ ներկայանալի տեսքով։ – Տե՞ղ ես գնում,- հարցնում է պապիկը։ – Չէ, հարցազրույցի եմ պատրաստվում։ Սիրում եմ, որ ինձնից