Զորավոր Ս. Աստվածածին եկեղեցին, ԱՀԹ առաջնորդական փոխանորդ Գերաշնորհ Տ. Նավասարդ արք. Կճոյանի օրհնությամբ, շարունակում է սոցիալական ծրագրերի իր շարքը: Հունիսի 8-ին եկեղեցու հոգևոր հովիվ Տեր Գրիգոր քահանա Գրիգորյանը այցելեց Նուբարաշեն Ա-7 տարածքի 13 հողակտորում բնակվող Սարգսյան կարիքավոր ընտանիքին: Ընտանիքի հայրը՝ Արցախյան հերոսամարտի մասնակից Սարգսյան Մանվելը, մահացել է քսանմեկ տարի առաջ: Կռվի ժամանակ նա գերի է ընկել թշնամու ձեռքը և ազատ արձակվելուց հետո, կարճ ժամանակ անց մահացել է առողջական խնդիրների պատճառով: Ընտանիքի մայրը՝ Ռուզաննա Սարգսյանը (54 տ.), քսանվեց տարի է, ինչ իր չորս զավակների հետ բնակվում է տարրական կենցաղավարության պայմաններից զուրկ երկու սենյականոց տնակում:
«Հողակտորը մեզ թաղապետարանն է տրամադրել, իսկ տնակը՝ եղբայրս: Մի անհատ բարերար մեզ շինանյութ տրամադրեց, որ կարգի բերենք մեր տնակը, բայց տարբեր խնդիրների պատճառով չկարողացանք ոչինչ անել: Բնակարանի հարցով շատ շատերին եմ դիմել, բայց ապարդյուն: Մի քանի ամիս է, որ արդեն ջուր ունենք, մեր միջոցներով երկու տղաներս կես կիլոմետր հեռավորությունից ջրի խողովակ քաշեցին և ուրախ եմ, որ գոնե բակում ջուր ունենք: Ամառ է, բայց մեր տնակում առավոտյան բավականին ցուրտ է լինում և ստիպված եմ լինում փայտի վառարանը վառել, իսկ ձմռանը մեր խնդիրներն ավելի են շատանում. կիսավեր տնակի և պատուհանների պատճառով հնարավոր չի լինում տնակը ջեռուցել: Ճաշը եփում եմ փոքր գազի բալոնի կամ փայտի վառարանի վրա, եթե չենք կարողանում բալոնը լիցքավորել: Այժմ իմ տնային աշխատանքն որոշ չափով ծանրացել է, քանի որ լվացքի մեքենան չի աշխատում և ձեռքով եմ լվացքն անում: Տնակում մի քանի կատուներ ենք պահում, քանի որ շատ հաճախ տնակ են ներթափանցում օձեր, կարիճներ և առնետներ»,- ասաց ընտանիքի մայրը:
Տիկին Ռուզաննայի հարստությունն են իր զավակները: «Երբ մեծ դժվարությամբ և ժամանակից շուտ ծնվեց առաջնեկս՝ Նվերը, բժիշկներն ինձ առաջարկեցին հրաժարվել նրանից, քանի որ երեխան ծնվել էր Դաունի համախտանիշով: Ինձ ցավ պատճառեց նրանց առաջարկը, որովհետև յուրաքանչյուր երեխա Աստծո կողմից տրված պարգև է ծնողին: Մյուս երկու տղաներս նույնպես առողջական խնդիրներ ունեն, ինչի պատճառով նրանց ազատել են զինվորական ծառայությունից»,- ասաց տիկին Ռուզաննան:
28-ամյա Նվերը ութ տարի սովորել է Նուբարաշենի թիվ 11 հատուկ դպրոցում, ինչպես նշեց մայրը, նա կարդալ չգիտի, բայց սիրում է գրքերի նկարները նայել, սիրում է երգել, պարել: Նվերը շատ աստվածասեր է և ի զարմանս շատերի՝ մանրամասնորեն պատմում է մանուկների Աստվածաշնչի նկարների պատմությունները: «Իմ ամենամեծ ցանկությունն է Աստծուն տեսնել, ես զգում եմ Նրան իմ սրտում, ես աղոթում եմ Աստծուն, որ ինձ բժշկի, ես ուզում եմ խաղաղ ապրել, չեմ ուզում, որ պատերազմներ լինեն»,- ասաց Նվերը:
«Երեք ամիսը մեկ անգամ Նվերի անունով նպաստ էի ստանում, բայց այժմ միայն նրա հաշմանդամության թոշակն եմ ստանում»,- նշեց տիկին Ռուզաննան: Սուղ պայմաններում մեծացած Սարգսյան ընտանիքի զավակները դժվարությամբ, բայց մեծ ջանասիրությամբ տարբեր աշխատանքներ են կատարում, որպեսզի հոգան ընտանիքի նվազագույն կարիքները: Նվերն էլ իր հերթին օգնում է մայրիկին և եղբայրներին՝ ձմեռվա վառելիք հայթայթելու գործում: Տեր Գրիգորը կարիքավոր ընտանիքին փոխանցեց դրամական օգնություն (50 000 դրամ), որ տրամադրել էր Զորավոր Ս. Աստվածածին եկեղեցու համայնքի անդամ Գուլարյան Աշոտը:
Տիկին Ռուզաննան իր երախտագիտությունը հայտնեց Տեր Գրիգորին, աջակից անձին, նաև «Արև-երեխաներ» երեխաների առողջության և զարգացման կենտրոնին, որ հետայսու, Տեր Հոր միջնորդությամբ, զբաղվելու է Նվերի բուժհետազոտության և բուժման հետ կապված խնդիրներով:
Այն, թե ողորմածն ինչից է ազատվելու և ինչ բարիքների է արժանանալու, Սուրբ Գիրքը և եկեղեցու հայրերն ասում են՝ ջուրը հանգցնում է բորբոքված կրակը, և ողորմածությունը քավում է մեղքերը: Ով բարիք է հատուցում, պիտի հիշվի հետագայում, իսկ սայթաքելիս նեցուկ պիտի գտնի (Սիրաք 3:33-34), իսկ Բարսեղ Մաշկևորցին ասել է. «Պետք է շնորհ համարես, երբ աղքատը վերցնում է քեզանից, որովհետև աղքատները եթե չլինեին, չէիր կարող մեղքի վերքերդ բուժել: Աղքատի ձեռքերը վերքեր դարմանող են: Բժիշկը, ձեռքերը երկարելով, չի կարող քեզ ցավերից այնպես բուժել, ինչպես աղքատը, երբ իր ձեռքը երկարելով՝ քեզանից վերցնում է»:
Կարինե Սուգիկյան
