Մարդկանց մեծ մասը ճանաչում է միայն մեկ բժշկի, որի անունը կապված է Դաունի համախտանիշի հետ՝ Ջոն Դաունին: Հենց նա է բժշկության մեջ առաջինը ջանք ներդրել՝ նկարագրելու օրգանիզմի զարգացման այդ շեղումը։ Բայց կա մի անուն, որին պարտական ենք համախտանիշի գենետիկ բնույթի բացահայտմամբ, ինչպես նաև յուրահատկություններ ունեցող մարդկանց նկատմամբ հեղաշրջումով՝ ֆրանսիացի մանկաբույժ և գենետիկ Ժերոմ Լեժենին։
Դեռ շատ առաջ, նախքան կդադարեին Դաունի համախտանիշ ունեցող երեխաներին անհույս համարել, Լեժենը համարձակորեն հաղթահարել է այդ ախտորոշման հետ կապված հասարակական կարծրատիպերը։ 20-րդ դարի կեսերին նա պաշտպանում էր կրթության առանձնահատուկ պայմանների կարիք ունեցող մարդկանց իրավունքները, հեշտացնում նրանց ֆիզիկական տառապանքները և փորձում բարելավել նրանց հոգեբանական վիճակը՝ գիտությանն այդ պահին հասանելի միջոցներով, ինչպես նաև նրանց ճակատագրում իր անկեղծ մասնակցությամբ և անսահման մարդասիրությամբ։
Նույնիսկ համաշխարհային ճանաչում ու փառք ձեռք բերելով՝ բժիշկ Լեժենը մնաց նրբանկատ և կարեկից մարդ՝ շարունակելով իր առանձնահատուկ հիվանդների ընդունելությունները: Հնարավոր չէ բառերով փոխանցել, թե նա ինչպիսի անհավանական հոգեբանական աջակցություն է ցուցաբերել Դաունի համախտանիշ ունեցող երեխաների ծնողներին։ Անցյալ դարի կեսերին ախտորոշումը հայտնելու ձևը հեռու էր բավարար լինելուց, և հաճախ ծնողները բժշկի մոտ էին գալիս ամենաճնշված վիճակում և սաստիկ հուսահատ: Բժիշկ Լեժենը նրանց հույս ու հավատ էր տալիս, որ այնքան անհրաժեշտ էին նրանց կյանքի դժվարագույն պահերին։
Ընտանեկան խորհրդակցությունները այս հրաշալի բժշկի ու մարդասերի կողմից կիրառված նորարարություններից մեկն են: Ողջ ընտանիքը՝ ներառյալ բնականոն զարգացում ունեցող երեխաները, ներկա էր լինում դրանց, որպեսզի յուրաքանչյուրը կարողանա հասկանալ յուրահատկություններ ունեցող իրենց ընտանիքի անդամի վարքագծի, զարգացման և առողջության նրբությունները։
Լեժենի անհավանական մարդասիրությունը սահմաններ չգիտեր: Նա կարող էր ցանկացած ընտանեկան տոն ընդհատել և պատասխանել իր հիվանդների անհանգստացած ծնողների կամ նրանց զանգերին, ովքեր առաջին անգամ էին բախվել այս ախտորոշմանը: Հաճախ համեստ հիվանդները, գիտության լուսատուի հեռախոսահամարը ստանալով, չէին համարձակվում զանգահարել նրան, և այդ ժամանակ բժիշկը նախաձեռնությունն իր ձեռքն առնելով՝ ինքն էր հնարավորություն գտնում՝ կապ հաստատելու նրանց հետ, ովքեր այդքան զգում էին նրա կարիքը։
Բժիշկ Լեժենը մահացել է 1994 թվականի ապրիլի 3-ին, 67 տարեկան հասակում, Զատկի կիրակի օրը, զանգերի ղողաջնների ներքո, թողնելով կնոջը, 5 երեխաներին, 27 թոռներին և անհամար մարդկանց, որոնք անչափ երախտապարտ են նրան իրենց և իրենց յուրահատուկ զավակների ճակատագրին մասնակից լինելու համար
Ռուսերենից թարգմանեց Անուշ Ասլանյանը
I enjoy looking through an article that can make men and women think. Also, thanks for permitting me to comment! Bonnie Dionisio Wenda
If youu wish for to obtain a great desal from this article then you have to apply such tecniques to your won web site. Leoline Steward Krause
Hi there friends, fastidious piece of writing and fastidious urging commented at this place, I am actually enjoying by these.| Jolynn Dorie Nabal
Nice blog! Is your theme custom made or did you download it from somewhere? A design like yours with a few simple adjustements would really make my blog stand out. Please let me know where you got your design. With thanks| Jeana Vick Orling