Մի շարք պատճառներ կա, որ կարող են դժվարացնել հոր անմիջական մասնակցությունը նորածնի դաստիարակության հարցում: Շատ հաճախ նա գտնվում է աշխատանքի վայրում այն ժամերին, երբ երեխան արթուն է, իսկ երբ վերադառնում է տուն, փոքրիկն արդեն քնած է լինում: Հաճախ մայրիկին էլ ավելի հարմար է երեխային քնեցնել մինչև հոր գալը, որպեսզի հասցնի
Զանգահարեք մեզ՝
+37491 047704
Նվիրաբերել
BLOG
Ինչո՞ւ են նորածինները լաց լինում
Երեխաներից շատերը հաճախ լալիս են, և մայրիկն ամեն անգամ պիտի հասկանա, թե ինչ անել՝ հանգստացնել, կերակրել, սպասել, միգուցե նրան վտանգ է սպառնում և անհապաղ օգնություն է անհրաժեշտ: Նորածնի լացն այն միջոցն է, որի շնորհիվ նա կարող է ինչ-որ բան հաղորդել իր զգացումների մասին այն մարդկանց, ովքեր հոգ են տանում իր
Գրկե՞լ երեխային, թե՞ ոչ
Գոյություն ունի երեխաների դաստիարակության տեսություն, որը հավանության է արժանացել որոշ մանկաբույժների կողմից, և ըստ որի՝ չի կարելի երեխային «վատ» սովորություններ պատվաստել, մասնավորապես՝ գրկում օրորել կամ դնել կենգուրու պարկի մեջ: Միևնույն ժամանակ, բազմաթիվ հետազոտությունների համաձայն, երեխաներն ունեն իրենց գրկելու կարիքը: Համաձայնեք, որ շատ կարևոր է, որպեսզի փոքրիկն իրեն լիարժեք ապահով զգա,
Կերակրում
Նորածնի հետ ամենատպավորիչ վաղ շփումը կերակրումն է: Փոքրիկ մարդուկի համար հեշտ չէ ղեկավարել իր զգացմունքները, որ առաջանում են այդ պահերին: Դուք, իհարկե, ճանաչում եք ձեր փոքրիկին երկու իրավիճակում՝ երբ նա բավարարված է ու քիչ թե շատ հանգիստ, և երբ գրգռված թափահարում է ձեռքերն ու ոտքերը, բղավում կամ նվնվում: Որպես կանոն՝
Երկխոսություն
Երեխայի հետ համագործակցությունը և շփումը, այսինքն՝ երկխոսությունը, այն միջոցն է, որը մեզ օգնում է ճանաչել ու հասկանալ նրան: Միայն երկխոսությունն է, որ հնարավորություն է տալիս նրա հետ ստեղծելու առողջ հարաբերություններ, իսկ վաղ մանկական հասակում այդ հարաբերությունների փորձը ոչ միայն օգնում է երեխայի հնարավորությունների ընդլայնմանը, այլ նաև երեխայի մոտ և՛ իր,
Այնուամենայնիվ՝ ցավոտ է
Բոլորիս քաջ հայտնի է «Ժամանակը բուժում է» արտահայտությունը: Յուրաքանչյուրս մեր անձնական փորձով կհաստատենք, որ դա այդպես է: Չնայած դրան՝ դժվար է հասկանալ ու պատկերացնել, որ նմանօրինակ անձնական փորձը կարող է մարդուն օգնել՝ ընդունելու այն փաստը, որ իր երեխան ծնվել է Դաունի համախտանիշով: Երեք տարեկան աղջնակի մայրիկը պատմում է. «Վեց ամիս
Ծնողական իրազեկվածության մասին
Դժվար թե մեզնից մեկը հիշի, թե ինքն ինչպես է քայլել սովորել: Երեխաներին նայելով՝ ենթադրում ենք, որ նույն զգուշավորությամբ ընկել ենք ու բարձրացել, եղել ենք նույնքան անփույթ, աշխատասեր և հաստատակամ, որքան հիմա նրանք են: Երբ ծնվում է մեր առաջնեկը, ծնողական գործում ստիպված ենք առաջին քայլերն անել, և պետք է նշել, որ
Ինչպե՞ս հարազատներին, ընկերներին և կոլեգաներին հայտնել ախտորոշման մասին
Հաճախ ծնողների մոտ հարց է առաջանում, թե բարեկամներին, ընկերներին և ծանոթներին ինչպես հայտնել երեխայի ախտորոշման մասին: Անհանգստանալու համար յուրաքանչյուր ծնող կարող է իր պատճառներն ունենալ: Որոշ մարդիկ այդպիսի բարդ իրավիճակում ինքնամփոփվում են: Նրանց թվում է, թե այդպիսի լուր լսելուց հետո մարդկանց վերաբերմունքն իրենց հանդեպ շրջապատում կփոխվի: Իհարկե, ծնողներն իրենք պետք
Անձնուրացության և ինքնազոհության մասին
Պատկերացում կա, որ Դաունի համախտանիշ ունեցող երեխան ծնողներից անձնուրացություն է պահաջում: Դա շատ հստակ երևում է հաճախ հնչող «խաչ քաշել ամբողջ կյանքի վրա», կամ «կյանքդ կանցնի, մինչև մեծացնես» և նմանատիպ այլ արտահայտություններում: Նման խոսքեր լսելիս՝ անկախ քո կամքից անհույս դատապարտվածի զգացողություն է առաջանում: Փորձենք պատկերացնել, որ ինչ-որ մեկի, կամ ինչ-որ
